Το αποστολικό Ανάγνωσμα της Δ' Κυριακής των Νηστειών μας μεταφέρει στην Παλαιά Διαθήκη, στη μεγαλειώδη εκείνη στιγμή που ο Θεός έδωσε τις υποσχέσεις του στον Αβραάμ. Όπως μας πληροφορεί το βιβλίο της Γενέσεως, του υποσχέθηκε ότι θα αποκτήσει υιό, ότι οι απόγονοί του θα είναι πολυάριθμοι σαν τα άστρα του ουρανού και σαν την άμμο της θαλάσσης κι ότι θα κληρονομήσει τη γη Χαναάν. Για να τον διαβεβαιώσει μάλιστα για την πραγματοποίηση των υποσχέσεων αυτών ο Θεός έδωσε όρκο. Και επειδή δεν υπήρχε τίποτε ανώτερο στο οποίο να ορκισθεί, ορκίσθηκε στον Εαυτό του.

Παράδοξες, πράγματι, οι υποσχέσεις του Θεού! Διαβεβαίωσε τον Αβραάμ ότι θα του χαρίσει υιό και του υποσχέθηκε αμέτρητους απογόνους, ενώ η σύζυγός του Σάρρα ήταν στείρα κι ο Αβραάμ βρισκόταν ήδη σε προχωρημένη ηλικία. Όλα έμοιαζαν απραγματοποίητα, αδύνατα να συμβούν. Ο μέγας πατριάρχης Άβρααμ όμως πίστεψε στους λόγους του Θεού και δικαιώθηκε βλέποντας την πραγματοποίησή τους.

Ο Θεός λοιπόν, δεν αθετεί τον λόγο Του. Δεν αναιρεί τις υποσχέσεις Του, όσο δύσκολες κι αν φαίνονται οι συνθήκες, όσο αδύνατη κι αν μοιάζει η υλοποίησή τους. Ίσως κάποτε να καθυστερεί. Η προσμονή μας τότε γίνεται ίσως οδυνηρή. Είναι όμως πάντοτε αξιόπιστος ο λόγος του. Όσο αργεί ο Θεός, τόσο μεγαλύτερες θα είναι οι ευλογίες που τελικά θα μας χαρίσει πολύ πλουσιότερες απ' ο,τι έχουμε φανταστεί.

Για την πραγματοποίηση όμως των επαγγελιών του Θεού απαραίτητη προϋπόθεση είναι η υπομονή του ανθρώπου. Και σπουδαίο υπόδειγμα υπομονής είναι ο Αβραάμ, ο οποίος «μακροθυμήσας επέτυχε της επαγγελίας». Περίμενε, δηλαδή, πολλά χρόνια με υπομονή, κι έτσι πέτυχε την ευλογία που του υποσχέθηκε ο Θεός, ως προς το σημείο που αναφερόταν στην επίγεια ζωή του: Απέκτησε παιδί από τη Σάρρα, από το οποίο πληθύνθηκαν οι απόγονοί του κι έγιναν μεγάλο έθνος.

Πόσο θαυμάζουμε, αλήθεια, την υπομονή που έδειξε ο μέγας Πατριάρχης, μέχρι να δει την εκπλήρωση των υποσχέσεων του Θεού! Αν και περνούσαν τα χρόνια και προχωρούσε η ηλικία του, ούτε στιγμή δεν αμφέβαλε για την εκπλήρωση των θείων επαγγελιών. Και πόσο μας διδάσκει το παράδειγμά του! Σήμερα, μάλιστα, που ζούμε στην εποχή της ταχύτητας· που επιζητούμε τη γρήγορη μετακίνησή μας, την άμεση επιτέλεση των εργασιών μας

Κι όμως είναι απαραίτητη η μαθητεία μας στο πανεπιστήμιο της υπομονής. Εκεί θα διδαχθούμε να είμαστε καρτερικοί κατά την ώρα της δοκιμασίας, της ασθένειας, της αδικίας, της αποτυχίας, φέρνοντας στη σκέψη μας τους αιώνιους λόγους του Κυρίου: «Ο υπομείνας εις τελος, ούτος σωθήσεται» (Ματθ. κδ΄ 13). Όποιος δείξει υπομονή μέχρι το τέλος των δοκιμασιών του, όχι μόνο θα πετύχει την επαγγελία του Θεού, αλλά κάτι πολύ ανώτερο: θα εισέλθει και θα κατοικήσει στη Γη της Επαγγελίας, στην ουράνια Βασιλεία Του.

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ. Ν. Θ. Ιερομόναχος Σίλας Καραβελίδης